fbpx

Antibiotica gebruik

‘Mijn hond heeft een oorontsteking. Ja, dat is wel iets wat regelmatig terug komt. Dan krijgt hij daar een zalfje voor, en dat helpt heel goed. Hij is er dan zo weer vanaf! Kan ik die weer op komen halen?’

Dit, of een variant hierop, horen wij zeer regelmatig. Maar helaas. Alle medicatie waar antibiotica in zit, -of dit nu om een zalfje voor ogen/oren/huid gaat, of om een kuur met tabletten/vloeistof- mag enkel worden voorgeschreven nadat het dier door de dierenarts gezien is.

Dit is niet om u te pesten, of om meer inkomsten te genereren, maar puur omdat dit de regelgeving is. Het is wettelijk vastgelegd dat alle dierenartsen zich hieraan moeten houden. En doen we dat niet, dan volgen daar forse boetes/sancties op voor ons als praktijk.

Daarnaast zijn niet alle oorontstekingen, en dus ook de behandelingen niet hetzelfde. Je wil als dierenarts graag weten of het bv. door een parasiet, allergie, bacteriën of door gisten komt. Je wil graag zien of het vooraf nog gereinigd moet worden omdat er zoveel vuil in zit dat de medicatie niks kan doen, en ook of het trommelvlies nog heel is. En als het inderdaad zo regelmatig terugkomt, moeten we misschien ook eens verder gaan kijken waarom dit steeds terug blijft komen. Maar dat staat allemaal los van de antibiotica regelgeving waar het in dit stukje om gaat.

Deze wetgeving is in het leven geroepen voor uw eigen veiligheid. Om antibioticaresistentie tegen te gaan. Zo moet de dierenarts zich ook houden aan een 1e keus antibiotica, 2e keus en 3e keus. Voor de verschillende aandoeningen is er vastgesteld welke antibiotica je waarvoor als 1e keus zou willen inzetten. Wanneer dit niet voldoende helpt is er een 2e keus, en als dat ook niet helpt nog een 3e. Deze 3e keus mag enkel worden voorgeschreven wanneer er uit een bacteriologisch onderzoek of een antibiogram blijkt dat de andere uit 1e en 2e lijn antibiotica niet helpen.
Ook zijn er antibiotica’s die helemaal niet voor dieren mogen worden voorgeschreven, omdat ze deze willen bewaren voor de mensen met ernstige bacteriën die voor de meeste antibiotica’s resistent zijn, als laatste noodmiddel.
Sinds deze nieuwe regels is het antibioticagebruik bij de dieren al met 70% afgenomen, en is daarmee ook het aantal resistente bacteriën bij de dieren afgenomen. Vroeger werd er heel veel meer antibiotica voorgeschreven, en kon u het lang geleden mogelijk wel zo zonder consult ophalen bij uw dierenarts. Tegenwoordig blijkt gelukkig dat in veel gevallen waar vroeger ‘standaard’ antibiotica voor werd voorgeschreven, dit helemaal niet nodig is en er goede alternatieven zijn.